Gæti brugðið til beggja vona.......

Samið líklega 1994

 

Fororð. 

 

Skrýtið hvernig það sem í aðra röndina maður hæddist að verður svo 

raunveruleiki manns á einhverjum tímapunkti lífsins.

Að einhverju leiti hafi þessi prósi þó svartur sé, einhverja forspá

innbyggða í sér. Því engin veit sína ævina..............

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

Gæti brugðið til beggja vona,

líf í heilbrigði eða í

solli vímunnar. 

 

Engin löngun, enginn metnaður.

Tómið eitt.

Þegar ekkert bærist í huganum er þá ekki

tími til kominn að enda partýið!

 

Reka liðið út, hlaða skammbyssuna,

sprautuna!

Hnýta snöruna, klífa upp þak

og mæta dauðanum.

 

Eða hreinlega blása í lúðurinn,

boða til veislu.

Drekka og dópa,

til upphafningar andans

og eða ólífis.

 

Láta sól blekkingarinnar - vímunnar

hita mann og kæta eitt andartak.

 

Eða kannski ganga í

einhvern sértrúarsöfnuð -

láta sefja sig í himinhæðir.

"Glory hallelúja".

 

Mörkin, hvar eru mörkin milli

geðheilbrigði - geðveiki?

 

Hvað er geðveiki?

Að snúast gegn ríkjandi viðhorfum -

siðferði tíðarandans?

 

Hvar máttur fjármagnsaflanna

ræður ferðinni. 

Þú ert þræll langanna þinna.

Og spurningin er;

hvernig komu langanir þínar til.

 

Hver leiddi þig um dal draumanna -

dal neyslunnar.

Hver sagði þér hvað þyrfti

til hamingjuríks lífs?

 

Hver fræddi þig um gildi lífsins -

hvað væri vert að eiga og eignast.

 

Líf neysluþegnsins gleður

púka á sperrum "Kringlanna".

 

Múra sig inn í steypukastala,

fá upplyftingu á miðilsfundum.

 

Já, horfðu á kristalinn þinn,

sjáðu hvernig hann brýtur ljósið.

 

Trúðu á rétt segulmagn.

Straumar - tíska - nýöld!

Hvar er Guð?

 

Ó, þú formyrkvaða veröld á flótta.

Sauðirnir hafa týnt hirði sínum!

 

Hagvöxtur! Töfraorðið.

 

Framleiða - framleiða - endalaust.

Framleiða drasl að selja - selja -

selja - hagvöxtur.

 

Móðir jörð - hún rymur, hún stynur,

þjáð af ofbeldi hagvaxtarins,

hún er opin und.

 

Brennur - myrkvast í eitri.

Ferðafrelsi - helsi blikkbeljanna.

Fljúga landa á milli - hvað er allt

þetta fólk að þvælast - reykur og

eymyrja - hraði - meiri hraða. 

 

Allt þarf að gerast á ofurhraða -

boð á milli landa - framleiðni -

tölvur og róbótar.

Hvaða þörf er fyrir fólk.

Hvaða stærð er það -

helst til óhagkvæmt vinnuafl!

 

Of mikið af tilfinningum,

seinvirkt, ónákvæmt, óhagkvæm stærð!

 

Hvílíkt böl, of margt fólk með of litlar

tekjur til að kaupa,

seinkar óhjákvæmilega hagvextinum.

 

Hvaða ráð eiga stjórnvöld við

aðsteðjandi vanda.

Fólk sættir sig ekki við að eiga enga 

von um atvinnu - eiga ekkert.

Skipta engu máli!

Hvenær springur blaðran?

 

Hvenær blossar bálið?

Hvenær opnast flugskeytaskýlin?

Hvenær hrópast rauðu takkarnir á?

 

Verða málin leyst án allsherjarstríðs?

Stöndum við ekki frammi fyrir því að

þurfa að hreinsa borðið,

svo grundvöllur skapist fyrir

endurskipulagningunni.

 

Þúsundáraríkið verður varla til

fyrr en eftir "Ragnarökin"!

Vona og sjá hvort lifir það af,

fáir að taka þátt í uppbyggingunni.

 

Mín "Útópía" - þín "Útópía".

Fyrirmyndaríkið sem alla er að dreyma.

 

Nýaldarfólk býst við hjálpræðinu utan

úr geimnum.

Kannski vinir þeirra frá

Snæfellsjökli?

 

Ef árangurinn er sá sami s.s. aðeins 

hinir skyggnu sjá og skynja,

þá er varla við hjálpræði að búast þar.

 

Skyggna liðinu verður kannski bjargað í

geimskip rétt á meðan stormurinn geisar.

Lifir vel í glaumi - vellystingum.

 

Komum á jörðina aftur, stöðluð ímynd - útlit.

Hið rétta útlit.

Ganga í augum - elítan.

Réttu samböndin - tengsl í réttar áttir.

 

Trúin gæti bjargað oss.

Veit ekki - kannski ef þú trúir því.

Líttu til sálar þinnar,

rifjaðu upp barnatrúnna,

þér var sagt frá hjálpræðinu.

 

Þegar maður hefur verið svo lengi

ofurseldur firringunni,

tapar maður áttum,

stendur einn trúlaus - einmanna.

 

Oft heyrt þá skilgreiningu síðustu ár,

fólk trúi á guð í sjálfu sér.

Að hið góða og vonda í því sjálfu

berjist um yfirráðin.

Og þar með á þessi skilgreining á guði þeirra að duga,

ef maður spyr, hvað með kirkjuna, Jesús,

hversvegna fermast, giftast í kirkju,

jarða með prestlegum hætti ef guð

er bara hið innra?

 

Af hverju allar þessar serímóníur - siði

ef þeir merkja ekki neitt?

 

Hvern á að blekkja? 

 

Hinn sjálfstæði nútímamaður í sinni vélaveröld,

heldur að vísindin eigi svar við öllu.

Bendir á að goðsögnin um Adam og Evu

standist ekki, þau geti ekki hafa verið hin

sanna byrjun, og hvað með Edensgarð? 

 

Darwin hafi með þróunarkenningunni

umbylt Biblíunni og sögum hennar

um Edensrann.

 

Sagnirnar í raun dæmisögur - líkingar.

 

En tvískinnungurinn - hræsnin,

fara eftir kirkjulegum siðum,

en kukla á kvöldin í spíritisma - skyggnilýsingum -

ásamt trú á steina og kristlla.

Nýöld yndislegur hrærigrautur.

Gamla guðstrúin höfð með ef ..................

sem varnagli.

 

 

Já, kannski er von -

með sameiginlegu átaki. 

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

E.s.

 

Dettur í hug að hefði kannski rétt eins og

James Douglas Morrison átt að henda skrifum

æskuáranna á bál.

 

En það er líka gott að hreinsa út úr sálinni, gömlum

pælingum og hugrenningum með því að varpa

þeim út á veraldarvefinn.

Hina nýju "Akasíukróniku". 

 

Og úr því að Jim Morrison er mættur á blað, en hann var

ljóðskáld og söngvari hljómsveitarinnar "Doors" eða The Doors ef vill.

Nafn sveitarinnar er tilkomið eða dregið af titli bókarinnar;

"The Doors of Perception" eftir Aldous Huxley.

Í þeirri bók lýsir hann eigin upplifunum af skynaukandi lyfjum eins og

LSD og Meskalíni.

Hann er þó líklega best þekktur fyrir bók sína;

"Brave New World" sem kom út árið 1932.

Á íslensku kom hún út árið 1988 hjá MM í þýðingu

Kristjáns Oddssonar og heitir á því ylhýra;

"Veröld ný og góð".

 

En Huxley hafði einmitt mjög skýra sýn á það hvernig 

framtíðin gæti orðið rétt eins og vinur hans Georg Orwell. 

 

Kannski er þessi prósi sem á undan fór

einmitt samin undir áhrifum frá þessum mönnum.

 

Og þá bara þökk sé þeim. 

 

 

 

 

Burtu bornir......

Samið ári eftir snjóflóðið á Flateyri 1995.

 

-----------------------------------------------------

 

Silfurtær var vonin.

Sindrandi björt ætlunin.

En raunveran dimm

vetrarnóttin milli hárra fjalla.

Brotnar voru væntingar,

sem og húsin ástvina,

eftir náttúruhamfarirnar.

Gleðin burtu af Eyrinni,

ei endurómar hlátur vina meir.

Burtu bornir á hvítri slæðu,

upp~upp í himnasal. 

Skilningur :)

Formáli.

 

Margt af þeim ljóðum og prósa sem hér hefur getið að líta er nokkura ára gamalt, en svo líka nýtt í bland.

Það sem hér fer á eftir er samið 1998.

 

 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Verðugt umhugsunarefni í

algerri blindni augnabliksins.

Ljós sem tendrast í myrkum

afkimum heilans.

Skilningur sem fæst með aldrinum.

Sólin kemur upp og hún sest.

Lífið er hringekja,

vonandi eru allar legur í lagi.

Sirkus ~ sjálfur trúður,

með tár á hvarmi.

Purpuralit hugvekja í bítið,

taktur í samræmi við ljósasýninguna.

Á gólfinu þrælast við hraðfjöruganpolka,

undirspilið úr píanóbassatrommu ~ sönglandi

whiskeyröddu Waits.

Bíð sjálfur eftir nýrri múnderingu sem

peppar upp mitt "alter ego".

Diskókúluljósatryllingurinn hefur ei náð í

skott mitt ~ stíft.

Í dansandivellulágrómakonukarlssöngraddarmisþyrmingum ~

lekur sviti tár og blóð.

Þurrausinn gleðigenum,

genabankaígræðslumeistarar í stræk.

Hversdagsleg alltumekkert pæling mitt í

stóratburðum tíðindaleysisins.

Mín sæng útbreidd ~

rétt svona til málamynda.

Hreingerningar ~ í skjalasafni innri heila ~

heil ósköp sem henda má á bál hégómans.

Grænar grundir ~ nýtt mýkingarefni gegn

harðræði lífsins.

Svipast um í golunni, hamingjusöm pils ~

stinn læri , bros og fyrirheit.

Blámi í stofu neysludreymandans.

Fislétt hugmynd að leyndri uppgötvun

í sólarupprás hins nýrri tíma komandi um hæl.

Og afturhvarfið er rétt aðeins byrjunin

á nýrri algamalli hefð.

Upp rís hinn flóknari einfaldleiki lífsgleðinnar mitt í

eylandi sálarinnar vaknandi.

Flosmjúk skynjun hunangsblíðunnar.

Hverfast burt á rósrauðu

skýi algleymisins. 

 

Miðnætti........

Tjáðu mér ást þína um

miðnætti.

Talaðu um drauma þína

miðnætti.

 

Láttu andann fljóta

miðnætti.

Tökum flugið saman

miðnætti.

 

Í himinsælu

miðnætti.

Dansað við engla

miðnætti.

 

Því dagar drauma

og næturdrauma.

Ná hæstum hæðum

miðnætti.

 

Finnum svörin

ráðum gáturnar

miðnætti.

 

Já, föllumst

í faðma

á miðnætti. 

 

..verund

Ástin í hljómfalli

kyrrðarinnar

sem umlykur

verund okkar. 

 

Minnisglöp.....

Burt sveif úr minni

mynd mín af þér.

Þú gleymd ert mér,

ég einnig þér. 

......nærvera

Hunangmjúk nærvera þín

í huga mér.

 

Birtingarmynd hinnar æðstu

tignar og náðar.

 

Fölskvalaus gleði augna þinna.

Augu sem mæta mínum

í mannfjöldanum.

 

Oft leitað langt yfir skammt,

en undir niðri býr sannleikur,

sannleikur úr djúpi aldanna,

uppsöfnuð viska.

 

Leiðarstef til framtíðar. 

Orðfang....

Orð sem skreppa úr hugarfylgsninu.

Út í víðfeðmi geimsins.

Fanga svo aftur í net

hugsana minna og raða

upp í nýtt litróf,

nýjan glóandi texta. 

Vegferð......

Löng orð í huga ná hálfvegis

þá leið sem fyrir liggur að

láta að baki í fyrsta áfanga.

 

Mín löngun nær í hæðir þrjár

með hjálp frá þér sem

ert mér leiðarljós.

 

Í ljósi þeirrar reynslu sem að

baki liggur, en liggur ei fyrir

hunda og manna fótum.

Á götu sem grýtt

hefur verið á köflum.

 

Kaflaskipt veröld á enn

hraðari ferð til nýrra tíma.

 

Er blóm viskunnar 

opnar sig! 

Draumar....

Draumar

sendir í pósti

framtíðarinnar

á næsta leiti!