Stríðsrekstur bandamanna.

Smá hugleiðingar eftir að hafa horft á heimildarmyndina "War Promises" sem gerð er af "NuoViso".

Myndin fjallar að mestu leiti um stríðin í Írak og Afghanistan og aðdraganda þess 9/11 árásina á Tvíburaturnanna. Eða 9/11 sjónarspilið! En það sem er að veltast í mér er notkun flugskeyta og skotfæra, sem gerð eru úr kjarnorkuúrgangi, þ.e.a.s. úrgangi sem leggst til í kjarnorkuverum. Hágeislavirkt efni sem safnast hefur upp í geysilegu magni og engin veit hvað gera skal við. Eitt af því sem einhverjum snillingum datt í hug var að nota þetta í skotfæri og sprengjur, reyndar þarf ekki að vera nein sprengihleðsla í flugskeytum þegar þeim er skotið í t.d. skriðdreka, við samstuðið verður einskonar (kjarnorku)sprenging.

Við þessa sprengingu verður brak þess sem sprengt er og nánasta umhverfi að sjálfsögðu töluvert geislavirkt. Þessi skotfæri hafa verið til í u.m.b. fjörutíu ár. Þau hafa verið notuð af Bandaríkjaher og Natoherjunum í ýmsum stríðsátökum, líklega öllum sem þessir herir hafa tekið þátt í síðustu 15-20 ár.

Þar má nefna t.d. stríðsreksturinn í fyrrum Júgóslavíu; Írak 1991, Bosnia 1995, Kosovo 1999, Afghanistan 2001-2010, Írak 2003-2010, líklega í Sómalíu og Líbanon líka.

Þegar Bandaríkjaher þóttist ætla að uppræta (drepa) Osama Bin Laden í Tora Bora fjöllunum í Afghanistan vörpuðu þeir ógrynni svona sprengna í fjallendinu, en þarna eru miklir hellar sem talið var að liðsmenn Osama og hann leyndust í. En þarna er líka eitt helsta vatnasvið Afghanistan, meginforði vatns sem notað er til áveitu og neyslu og er nú mengað og geislavirkt.

Áhrif þessarar geislunar er hvítblæði og ýmis önnur krabbamein og ekki síst mikil aukning skelfilega vanskapaðra nýbura og nýburadauði. Varla fara heldur þeir hermenn er umgangast og nota þessi skotfæri varhluta af geisluninni.

Haustið 2008 tóku Sameinuðu Þjóðirnar til atkvæðagreiðslu bann við notkun þessara vopna, 144 ríki samþykktu bann við notkun þeirra, en fjögur ríki beittu neitunarvaldi; Bandaríkin, Bretland, Frakkland og Ísrael. Svo að enn er verið að nota þessi vopn. Euromil sem eru samtök evrópskra herja hafa fordæmt notkunina en Natoherirnir nota þessi vopn samt enn.

Í Írak eru 18 héruð í nágrenni við Bagdad, Nasiria og Bashra ekki lengur byggileg, en þar áttu sér stað miklar skriðdrekaorustur bæði 1991 og 2003. Flytja þarf fólk af svæðinu en það er í raun of seint, það hefur andað að sér geislavirkninni og neytt mengaðs matar lengi. Fyrir þeim liggur vart annað en deyja vegna þess.

Leiða má að því líkum að í raun sé verið að fremja skipulagt þjóðarmorð bæði í Írak og Afghanistan! 

 

 

 

Svengd!

"Næringarskortur

í garði hugsanna minna." 

DRAUMSEGL!

Merlandi hafflötur í huga mér.

Sólin skín úr óravíðáttunni.

Sigli minn sjó, einn á báti.

Þanin segl hugsanna minna,

feykja mér um,

veraldir drauma. 

Brátt flýg...........

Brátt flýg ég í aðra geima.

Verð ekki lengur heima.

Hætti að láta mig dreyma.

Læt ekkert mig lengur teyma.

Ætla mér að reyna,

þér að gleyma.

Draumsigling!

Mín sæng útbreidd, til þerris,

bylgjast í golunni.

Löng er sú nótt sem frá mér fer.

Blindir draumar í skini tungls

í fyllingu.

 

Stjörnuþokur, minn þjóðvegur,

sigli um  geiminn

á draumfleyi númer þrjú.

Skoðunarferð um óskrifaðar

sögur mannkynsins.

Forskot á tímann!

Í fimmtu draumhöll býr

undurfögur geimmey,

tætir og tryllir

veikgeðja mann.

 

Af geimástum fer engum sögum.

Leyndarmál í dósum, keypt í sjálfsölum,

hundrað krónu leyndó. 

"Menningin" breiðist út um víðan geim.

Nú sný ég aftur heim. 

Í fylgd Bakkusar konungs.

Í þokunni sem umlykur mann

er áfengið flæðir úr hófi.

Skynsemin týnist, púkar  leika 

lausum hala.

Fegurðin verður öll meiri,

eða kannski rifar maður segl

eitt andartak og útvíkkar

fegurðarskyn sitt.

Látlausar konur verða kynbombur,

lofaðar - ólofaðar.

Siðferðiskenndin skríður í helli sinn.

Gleymist í augnablik,

stundum lengur,

allt fer á flug.

Minnið mann loks svíkur! 

 

Tungumál ástarinnar!

Ég tala ekki fullkomlega

tungumál ástarinnar.

 En stundum hugsa 

  ég heitt.

Reyni að fanga

augnablikið.

 

En, hafið er svo stórt

og blátt. 

Ógnarstórt hægindi gert

úr flosmjúkri skynjun.

Skynjun mín hvítþvegin

hamingja í tóminu! 

 

 

 

 

 

 

 

Tréin í garðinum mínum.

Tréin í garðinum mínum. 

Greinar þeirra kvíslast eins og æðarkerfi

í forsögulegum garði minninganna .

Hver grein ígildi sérstakrar

lífsreynslu úr fyrri tíð.

Þroskatré mitt hjúpað mjúku

flauelsmyrkri. 

Tek út kerti, varpa rómantískum

bjarma á lífsskeið mitt.

 

Grisja - snyrti mitt tré.

Hegg af því dauðar og laskaðar greinar,

hleð þeim í köst, tendra í.

Sit við bálköst dáinna minninga.

Reykur liðinna hugljómanna

liðast þráðbeint upp í loftið

í logni tilfinninga minna. 

 

   

Innhverfa!

Taumlaus naflaskoðun.

Ský dregur fyrir sólu!

Ferðin endalausa -

               inn í meðvitundina.  

Sumarævintýri.

Hef verið að dunda,

eitt augnablik.

Að gera ekki neitt,

slá á létta strengi,

ferðast um hugann,

rifja upp mynd,

ímynd af þér.

 

Þú sem komst

með ærslafengnu fjöri.

Trylltir mig um stund,

teymdir mig um bæinn,

kveiktir í mér bál.

 

Burt flaugst

í enda sumars.

Tregt mér var um það,

sé þig aldei aftur,

þú hafðir gaman af.