Sólris.... (Prósi)

Minnist tíma þá allt lék í lyndi,
eindrægni ríkti og fuglar sungu á grein.
Nú greinist allt í aðrar áttir og vart að maður
átti sig á nokkrum hlut sem í hlutarins eðli
er ekki svo óeðlilegt miðað við að allt var
vitlaust greint í upphafi.
Það voru ekki fuglar sem sungu á stakri grein
heldur greinilega tenórar af Guðs náð og friði
sem brýndu raddir sínar við upprisu sólar
í landi drauma minna.......... 
 

« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband