Gamlir prósar úr skúffunni!

Og tíminn líður hjá,

rétt eins og fljótið.

Rennur í lygnu, og allt í einu

steypist það um gljúfrin.

Ást og væntingar, löngun og veruleiki.

Skin sólar í huganum,

lýsir upp skúmaskotin.

Hrekur drauga einsemdar og brjálæðis

fram í sviðsljósið,

hvar þeir stíga dans,

léttan ræl.

Diskóbyltingin liðinn hjá,

rólegur zambataktur tætir upp kynórana.

Æfintýri í nóttinni!

 

 

-------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------- 

 

Spyrst út um hagi

þína í voða veröld.

Þegar tjald er dregið fyrir huga

mitt í  blóma þínum.

Þegar hugmyndir helst fæðast,

þroskinn að skila sér.

En þá hverfa í heim

tilhæfulausan, geggjaðan.

Skref fyrir skref í áttina að

algleymi hugóranna.