Austfirsk þoka.........

Hughrif, löngunin sem var, hvarf í óminnið, þung voru sporin sem stígin voru eitt af öðru, mjakast upp í ljósið, þrep fyrir þrep, myrkrið sem verið hafði allumlykjandi leystist í sundur eins og þokuslæðingur í austfirskum firði í dagrenningu og útsýnið út fjörðinn gaf tilefni til að lofa hið almáttka afl sköpunarinnar, sólin sendi sitt lífgefandi skin, vermdi hjarta mitt og vakti gleði mína á ný og víst er að hin sanna tilvera er af ástinni umvafin eilíflega................

©Steinart

Svört bifreið......

Svört bifreið

rýfur skynjun

á villigötum,

vegvísarnir 

sveigja af leið,

upplýsingaskiltið

dofnar í ljósaskiptunum.

Vegurinn á ákvörðunarstað,

vafasamur aflagður þjóðvegur

liðinnar velmegunnar.

Í skuggunum leynast

óvæntir atburðir.

©Steinart

Sól og máni....silfurþráður....

Sólin, máninn og stjörnur

festingarinnar heilla mig 

óendanlega.

Í ríki himnanna 

breiði út sæng mína.

Tengdur silfurþræðinum

ferðast hvert ég vil.

Í svefninum silkimjúka

spinn ævintýravef.

©Steinart

ÁST.........

Ástin sem flæðir

tilvera sem blæðir

hugsýki næðir

ástand sem hræðir.

©Steinart

draumaveröld hugans............

Draumar í aðdraganda nýrrar tilveru. Rúmrusk, tíðar ferðir til að losa úr blöðrunni, teið skilar sér. Tíminn líður í nóttinni, en morguninn of skammt undan, einn draumur tekur við af öðrum, stef með leikendum úr hversdeginum. Kristallar klingja í stóískum friði utan seilingar, er hinn jarðneski kraftur sytrar um herbergið. Jarðtengingar, ástar og friðarkraftur, örvun hinnar sönnu skynjunar. Og Buddha læðist um sviðið, telur perlur á bænafesti, rekelsisilmur höfugur auðveldar huganum að sigla loftvegi hins mögulega eða stingast í upphafið, á bólakaf í haf óreiðunnar, sökkva til botns í visku liðinna lífa en að lokum stingast upp á yfirborðið eins og Háhyrningur í leik og falla með gusum svo vel verði eftir tekið. Og leitin að hjörðinni, eigin hópi heldur áfram á öldum alnetsins, fletti mörgum lögum af síðum sem síður en svo eru upplífgandi né gefandi í leiðbeinandi betri siðum. En að lokum berast böndin heim í hérað, hvar allt byrjaði á sinn lítilmótlega og saklausa hátt með örlítilli hugmynd um dreymandans skýru mynd af draumaveröld hugans........

 

©Steinart 

 

sannleikur hins algera............

Í djúpri hugsun rennur

sannleikur hins algera.

Í straumi hins liðna

endurskapast minningarnar.

Í lífsins þraut og gleði

upplifum við það sem við þurfum.

 

©Steinart

Bæn......

Við sem drottins blessunar leitum

oft farið höfum langan veg,

villst um í borgarinnar solli,

gert margbreytileg glappaskot.

 

Við ljóssins höfum leitað,

leiðinni út úr myrkrinu,

Jesús þú ert vor ljósberi

þér fylgja viljum vorn æfiveg.

 

©Steinart

 

 

fyllt......tónheimi // filled.....soundworld

Oftlega fyllti eyrun af háværri músik,

þröngvaði öllu burt úr vitundinni nema tónheimi

og þeim ímyndunum sem þar af fæddust.

Hetjur og andhetjur í allra kvikynda líki,

hljóð af allra handa tagi skópu hugheim

fylltan litum og magnþrungnum tilfinningum.

--------------------------------------------------------------

Often filled my ears with loud music,

threw everything out of my consciousness, 

except the soundworld and the imaginations

which there of were born.

Heroes and antiheroes in all shapes and styles,

sound of all kind created imaginary world

filled with colors and great  emotions.

©Steinart 

 

Í tilefni Jasshátíðar, eitt lítið ljóð......

Svartur Trompet
--------------

Svartur trompet
út í nóttina blæs
svarbláum tóni,
rigning á glugga
myndar fullkomna
stemmningu tregans.

Aflögð hljóðfæri á
vegg taka að hljóma
er kráargestirnir hafa
gengið inn í draumalandið.

Himneskir tónar
liðinnar aldar.
Músik frá guðunum,
hinum gleymdu öflum.

©Steinart

Bak við rimla.........hugans

Bak við rimla

mína eigin rimla

heyri hljóðin að utan

gegnum opin glugga.

Gluggi samskiptanna

ógagnsæ minning.

Augu mín lokuð

í kyrrð hugans.

Myndir af lífi og leik

barnsins sem var

dofna í látleysi,

samsemd mín leysist upp.

©Steinart